Opdracht 12: filmanalyse

Gekeken film:Grimaldo, A. (Prod.), & Leone, S. (Reg.). (1966). The Good, the Bad and the Ugly. Beverly Hills: United Artists 

Sergio Leone is een alom bekende Italiaanse regisseur. Hij heeft heel wat klassiekers gemaakt naast The good, the bad en the ugly. Denk maar aan Once upon a time. Deze films zijn allemaal echte westernklassiekers en vertonen ook vele gelijkenissen. Kenmerkend voor zijn films zijn eindeloze beelden, actieshots, weinig dialoog. De verhaallijn is bij hem ondergeschikt aan de beelden.

De bekende close-ups van Leone zijn alom bekend en komen voor in meerdere films. Deze komen ook aan bod in The good, the bad en the ugly. Maar ook long-shots zijn een echt handelsmerk van Leone.

Beeldcomposities:

De bekendste beeldcomposities aan deze film zijn close-ups van de gezichten. Je krijgt close-ups te zien van verschillende personages die een duel gaan uitvechten. De regisseur doet dit uiteraard om de spanning op te bouwen, maar hiermee krijgen we ook een duidelijk beeld van de personages. Hoe staan zij tegenover het duel, hebben ze schrik of niet? Dit beeld laat zien hoe gefocust en vastberaden dit personage is op zijn doel.

Niet alleen bij gezichten en ogen maakt Leone graag gebruik van close-ups, hij doet dit ook vaak bij voorwerpen zoals onderstaand voorbeeld bij het geweren die zullen worden getrokken voor het duel. Dit komt regelmatig terug doorheen de film, ook met andere voorwerpen zoals kanonnen.

Met dit beeld wil de regisseur duidelijk laten zien dat het voor echt is, hij bouwt hiermee de spanning nog verder op.

Op onderstaande afbeelding is goed te zien, dat ze op een begraafplaats lopen. Dit is vlak voor het duel, het is enorm symbolisch om ten eerste je personages al op een begraafplaats een duel te laten uitvechten. Een doodsere plaats bestaat er niet. Anderzijds moeten de personages eerst over de begraafplaats lopen alvorens de plaats van het duel te bereiken. Dit symboliseert de nakende dood waarmee ze zullen geconfronteerd worden, best wel gruwel.

Na het duel is er één overwinnaar. Hij rijdt weg van de begraafplaats op zijn paard. Hij laat op die manier alles en iedereen achter en trek het weidse landschap in. Op dat moment trekt hij zich van niemand nog iets aan en start hij een nieuw leven. Dit is goed te zien in het onderstaande shot. Hij feit dat hij op een paard zit en daarmee verheven is boven de rest, wijst ook op zijn winst in het duel. Dit doet denken aan beelden uit middeleeuwse verhalen, waarbij ridders als helden wegrijden op hun paard.

Camerabewegingen:

Tijdens de film wordt er verschillende keren met een fade in en fade out techniek gewerkt. In de film wordt er regelmatig met een fade in op een personage toegespitst. Ook helemaal op het einde komt ‘The end’ ingefade, zoals te zien in onderstaande afbeelding.

In onderstaande afbeelding is goed te zien dat de stoet gevolgd wordt. Dit wordt gedaan aan de hand van een long shot. De camera neemt de hele stoet in beeld en volgt deze een hele tijd. Dit wijst op het grootse van deze stoet.